Bestrijding van wolluis in roos

Beschrijving

Ontwikkeling van een duurzame strategie voor de beheersing van wolluis in roos.

Resultaten

Citruswolluis is een van de belangrijkste plagen geworden in de rozenteelt onder glas. Er is inmiddels veel praktijkervaring met de toepassing van biologische bestrijders om haarden uit te roeien. Voor de professionele tuinbouw is de effectiviteit van deze aanpak doorgaans onvoldoende en moet alsnog met insecticiden worden ingegrepen. Onderzoek is uitgevoerd naar de inzet van natuurlijke vijanden op zeer kleine wolluis-haarden om de uitbreiding van wolluisaantasting te voorkomen naar nog niet aangetaste planten. De relevantie van het loslaten van verschillende natuurlijke vijanden ter bestrijding van wolluis in kasrozen wordt besproken. Uit het project leek dat Feromoonvallen een goed hulpmiddel kunnen zijn om de aanwezigheid van wolluis te bepalen, maar zijn niet geschikt om snel wolluis-haarden te detecteren en zijn te traag om de telers te waarschuwen dat wolluis toeneemt. Bij telers met zware wolluis-problemen kon aantasting met wolluizen met larven van het lieveheerbeestje Cryptolaemus montrouzieri en de sluipwespen Anagyrus pseudococci of Leptomastix dactylopii worden verminderd, maar de bestaande uitzetsstrategieën van natuurlijke vijanden waren niet voldoende om de wolluizen helemaal uit te roeien. Er werd geen toegevoegde waarde gevonden van de twee nieuwe soorten lieveheerbeestjes Nephus includens en Scymnus syriacus. Volgens onderzoekers bieden massaal preventieve introducties van natuurlijke vijanden de meeste perspectieven bij telers die wolluis in het loop van het jaar verwachten. Wekelijkse introducties van larven van Cryptolaemus of van de goedkopere gaasvliegen en de vestiging daarvan dienen op praktijkschaal verder onderzocht te worden.