Bestrijding lyprauta in phalaenopsis

Beschrijving

Doel is het ontwikkelen van geïntegreerde beheerstrategieën voor Lyprauta (langhoornmug), toepasbaar in potorchideeën middels onderzoek naar:

• bestrijding muggenlarven met natuurlijke vijanden,
• effectiviteit en selectiviteit van nieuwe chemische middelen,
• invloed van substraat (vochtigheid) op ontwikkeling van de plaag.

Resultaten

In de sierteelt treden de laatste tien jaren problemen op met muggenlarven van het geslacht Lyprauta, ookwel potworm genoemd. Veel onderzoekers beschouwen de larven van Lyprauta spp. als predatoren van rouwmuggen. Hun larven veroorzaken desondanks problemen in potorchideeën. In anthurium, gerbera en andere groene potplanten veroorzaken ze geen schade. In Phalaenopsis en Cambria worden ze er van verdacht aan jonge wortels en zacht plantmateriaal te eten en zo schade te veroorzaken: De planten produceren minder takken (een minder dan gezonde planten),  ze worden vegetatief, lichter en de teeltduur wordt verlengd. De door Lyprauta spp. veroorzaakte schadepost wordt geschat op 17% van de omzet. De natuurlijke vijanden Hypopaspis miles, Hypoapsis aculeifer, Macrocheles robustulus, Steinernema feltiae, Heterorhabditis bacteriophora, Atheta coriaria en selectieve middelen werden getest.

De roofmijten H. miles en H. aculeifer konden zich het beste handhaven, maar bleken niet effectief genoeg als ze maar één keer werden geïntroduceerd. Atheta coriaria en Macrocheles robustulus waren verdwenen respectievelijk na zes en twaalf weken. Er werden geen selectieve middelen gevonden, die de plaag kon uitroeien. Trigard en Spruzit bleken de beste resultaten te geven, maar de verschillen tussen de behandelingen waren niet significant.

Geadviseerd wordt 50 lichtvallen per ha te hangen om de plaagontwikkeling te volgen en bij toenemende aantasting Spruzit toe te passen tegen de larven en Decis te foggen tegen de volwassenen.